Maurice Horsten"Onze mindset is ingesteld op het ophouden van onze eigen broek.”

Nieuws
BIM 75 jaar: hoe 75 jaar BIM uitgroeide tot lange lijnen voor de toekomst
Hoe vier je 75 jaar bestaan zonder te blijven hangen in nostalgie? Voor Maurice Horsten, directeur van de Bossche Investerings Maatschappij (BIM), zit het antwoord niet alleen in terugkijken, maar vooral in vooruitdenken. Tijdens het jubileum in het Noordbrabants Museum werd het verleden geëerd, maar vooral ook de koers voor de toekomst voelbaar gemaakt.
Het jubileumjaar
“Trots,” zegt hij zonder aarzeling over het afgelopen jubileumjaar. “Niet alleen op wat we hebben bereikt, maar vooral op hoe we dat samen hebben gedaan. Ik vind het bijzonder dat mee te mogen maken.” Die trots zat dit jaar niet alleen in het jubileum. 2025 was ook het jaar waarin de BIM haar tweede investeringsfonds lanceerde: een publiek-privaat fonds waarin het private aandeel groter is dan het publieke deel. “Juist in deze tijd is dat geen vanzelfsprekendheid,” zegt Maurice. “Dat Brabantse ondernemers bereid zijn te investeren in startende en groeiende bedrijven, daar ben ik echt heel blij mee.”
Van gebouwen naar ecosystemen
Wie terugkijkt op 75 jaar BIM, ziet geen rechte lijn maar een organisatie die meebeweegt met de tijd. Maurice schetst het als een organische ontwikkeling. “We zijn ooit begonnen met het bouwen van panden voor individuele bedrijven. Daarna werden het bedrijfsverzamelgebouwen. Vervolgens gingen we thematiseren, communities vormen. Vandaag de dag zijn we bezig die communities door te ontwikkelen tot ecosystemen.”
Het is een evolutie die nauw samenhangt met wat de stad en de economie op dat moment nodig hadden. Soms ging dat gepaard met grote, zichtbare momenten, zoals de aankoop van De Gruyter Fabriek of de betrokkenheid bij het stadion van FC Den Bosch. “Achteraf kun je dat belangrijke momenten noemen,” zegt hij, “maar vaak was het gewoon nodig. Niemand anders stond op, dus deed de BIM het.”
Die rol, inspringen waar het nodig is, typeert de organisatie tot op de dag van vandaag. Initiatieven als Jamfabriek en Grasso markeren volgens Maurice belangrijke stappen richting het huidige ecosysteemdenken. “Maar het zijn vooral fases geweest, geen losse successen.”
Autonomie als fundament
Wat verklaart dat BIM al 75 jaar bestaat, terwijl veel vergelijkbare initiatieven komen en gaan? Voor Maurice ligt de kern in autonomie. “We zijn een N.V. met één aandeelhouder. Onze mindset is ingesteld op het ophouden van onze eigen broek.”
Die zelfstandigheid maakt de organisatie minder kwetsbaar voor politieke wisselingen. “Als je grotendeels afhankelijk bent van subsidies, ben je gevoelig voor de kleur van het bestuur van dat moment. Die kan snel veranderen. Je loopt dan het risico dat je organisatie daar niet tegen bestand is.”
Autonomie betekent volgens Maurice niet dat de BIM losstaat van haar omgeving. Integendeel. “We opereren voortdurend in samenspraak met de stad, het bedrijfsleven en kennisinstellingen. Maar we zorgen wel dat we lange lijnen kunnen vasthouden.” Het bewaken van die continuïteit ziet hij als zijn belangrijkste taak. “Als wij als organisatie omvallen, kunnen we ons doel, het stimuleren van de regionale economie, niet meer dienen.”
Europa, innovatie en lokale keuzes
Kijkend naar de toekomst ziet Maurice uitdagingen die veel groter zijn dan Den Bosch alleen. Europa bevindt zich volgens hem in een spanningsveld tussen grote economische machtsblokken. “We hebben een sterke academische basis en enorm veel kennis, maar andere regio’s zijn beter geworden in het toepassen daarvan en het snel naar de markt brengen.”
Tegelijkertijd ziet hij daarin juist kansen. “De basis is er,” zegt hij, verwijzend naar recente analyses zoals het rapport van Peter Wennink. “Maar we zitten onszelf soms in de weg met regels, fragmentatie en beperkte toegang tot kapitaal. Als we dat beter organiseren, kan Europa, en dus ook Nederland, echt weer versnellen.”
Op regionaal niveau vertaalt zich dat in duidelijke keuzes. De BIM zet in op kennisintensieve, schaalbare sectoren zoals food, food tech, data en IT, maar ook op design als brug tussen technologie en brede toepassing. “Arbeidsproductiviteit stijgt niet vanzelf. Die stijgt als je bedrijven helpt die kennis slim inzetten. Daar ligt onze rol.”
Maurice Horsten“De wereld verandert, generaties veranderen. Steeds kijken hoe het beter kan, is tijdloos.”
“Take what you find here and make it better”
Aan het einde van het gesprek komt Maurice terug op een boodschap die hem al zijn hele loopbaan vergezelt. Een zin die hij ooit meekreeg bij Eli Lilly, waar hij tien jaar werkte, en die hij door zou willen geven aan nieuwe generaties binnen de BIM.
De lading van die filosofie is groot. “Je komt ergens binnen, je treft een situatie aan. Als je vertrekt en je laat het een beetje beter achter dan je het vond, dan kan die organisatie verder. Dan blijft ze relevant.”
Hoe de BIM er over 75 of zelfs 100 jaar uitziet, durft hij niet te voorspellen. “De wereld verandert, generaties veranderen. Maar die houding, steeds kijken hoe het beter kan, die is tijdloos.”
Misschien is dat wel het geheim achter 75 jaar BIM. Geen vastomlijnd eindbeeld, maar een organisatie die blijft bouwen. Aan gebouwen, aan netwerken, en vooral aan de toekomst.