Wij gingen in gesprek met Monique Verschuur, locatiemanager van Sanquin (bloedbank). Het is 32 jaar geleden dat Monique als oproepkracht bloedafname – ook wel ‘prikker’ genoemd – binnenkwam bij Bloedbank Brabant Noordoost. Inmiddels heet de bloedbank “Sanquin” en door de jaren heen is dat niet het enige wat veranderd is: “Ik ben namelijk begonnen in de tijd dat er nog gesproken werd over het borreltje na de bloedafname, maar tegenwoordig staat er een roze koek, een lekker bakje koffie en heel veel dankbaarheid tegenover.”

De rol van Monique is door de jaren heen vaak veranderd. Inmiddels heeft ze het prikken van donors achter zich gelaten en stuurt ze in haar leidinggevende rol een team van 24 vrouwen aan. Monique: “Toen mijn kinderen naar school gingen  kreeg ik meer vrije tijd en wilde meer uitdaging in mijn werk waardoor ik in een leidinggevende functie ben gerold. Dat doe ik ondanks vele veranderingen en functiewijzigingen vandaag de dag nog steeds.” Het is haar taak om te zorgen dat ze samen met haar team voldoende bloed en plasma afneemt voor de regio en dat donors een hoge mate van gastvrijheid ervaren tijdens het doneren. Belangrijk hierbij is dat er een fijn werkklimaat is voor de werknemers. Wij vroegen haar alles over het doneren van bloed, maar we vroegen haar ook naar wat ze het mooiste vindt aan haar werk bij de bloedbank, naar de uitdagingen van de zoektocht naar donors én naar haar mening over het ondernemersklimaat in Den Bosch.

Allereerst voor degenen die het nog niet weten: hoe vaak kan iemand bloed of plasma doneren?
“Als je volbloeddonor bent kun je als man vijf keer per jaar en als vrouw drie keer per jaar bloed doneren. Als je alleen bloedplasma doneert, kun je zo’n 26 keer per jaar, dus ongeveer één keer in de twee weken komen.”

Oh, dus er zit een verschil tussen mannen en vrouwen?
“Ja, dat heeft te maken met het hemoglobine, wat bij mannen hoger is. Vrouwen zitten daarnaast met hun maandelijkse cyclus die er invloed op heeft. We kijken natuurlijk of gedoneerd bloed veilig is voor de ontvanger, maar we nemen ook de beschermende rol op ons als het aankomt op de veiligheid van de donor.”

Hoe zou je jouw rol omschrijven?
“Locatiemanager. Sanquin is vorig jaar gestart met locatiemanagers op elke Sanquinlocatie in Nederland, en hier is Den Bosch er 1 van. De bedoeling is dat locatiemanagers verantwoordelijk zijn voor het reilen en zeilen van een locatie met meer eigen inbreng. Dit is in gang gezet, maar moet zich de komende jaren nog verder ontwikkelen. Op dit moment moeten er nog rekening gehouden worden met de Sanquin hoofdlocatie in Amsterdam.”

Ben je zelf ook Bosschenaar en hoe ben je hier terechtgekomen?
“Ik ben geboren in Kaatsheuvel en ik woon in Empel. Ik heb op de analistenschool in Den Bosch mijn opleiding als medisch analist gevolgd en van het St.Nicolaasziekenhuis (Waalwijk) naar het Slingelandziekenhuis (Doetinchem) bij de bloedbank terechtgekomen. Tijdens mijn opleiding ben ik in aanraking gekomen met de bloedbank en had hierbij gelijk het gevoel dat ik daar graag wilde werken. Toen ik weer terug ben verhuisd naar Empel was het voor mij duidelijk: ik ga bij de bloedbank solliciteren. Het raakvlak tussen medisch analist en bloedbank is het analyseren van bloed. De bloedgroepen vond ik als analist al heel erg interessant, dus dat heeft me uiteindelijk naar de bloedbank bewogen.”

Iets persoonlijks: wat is je favoriete boek?
“Haar naam is Sarah. Dat was een heel mooi boek, waarvan toevallig afgelopen maand de verfilming op tv was. Het is een heel heftig verhaal over een meisje in de oorlog, dat vanuit haar beste bedoelingen iets verschrikkelijks veroorzaakt. Echt op een hele intrigerende en indrukwekkende manier verteld.”

Waar sta je ’s ochtends voor op?
“Dat is een goede vraag. Een belangrijke reden om uit bed te komen vind ik toch wel om naar mijn werk te gaan en mensen te ontmoeten. Ik vind het belangrijk om verbinding met mensen te zoeken, zowel met collega’s als met donors. Je zou me wel een mensenmens kunnen noemen. Ik houd echt van het contact met mensen.”

Is het feit dat je een mensenmens ook een reden dat je bij de bloedbank werkt? 
“Als mensenmens vind ik het echt heel mooi dat mensen vrijwillig bloed of plasma afstaan voor anderen. Dat vind ik ook na 32 jaar in dit vak nog steeds bijzonder en ik draag er met mijn werk graag aan bij om dat mogelijk te maken.”

Dat is wel echt een mooi fenomeen binnen onze maatschappij, toch?
“Ja zeker. Al moet ik zeggen dat slechts twee procent van de Nederlanders bloeddonor is, dus dat is eigenlijk nog best weinig. Ik denk ook dat dat percentage omhoog kan, zeker ook in de regio Den Bosch. We zijn nog best onbekend in regio Den Bosch dus zijn we hard aan het werk om meer bekendheid te krijgen binnen regio Den Bosch.”

Is het ook echt hard nodig dat die 2% meer wordt?
“Ja, en dan met name donors die plasma willen geven. Op dit moment hebben we voldoende bloeddonors om aan de vraag te voldoen, maar voor het plasma is dat niet het geval. De vraag naar plasma stijgt elk jaar.  Plasma wordt gebruikt om bij groot bloedverlies het bloedvolume te herstellen, maar de vraag is vooral groot omdat het veel wordt verwerkt tot levensreddende geneesmiddelen. Dan moet je denken aan medicijnen voor mensen met afweerstoornissen en kankerpatiënten. We hebben nu 8.000 volbloeddonors in deze omgeving en maar 3.000 plasmadonors. We zijn bezig om een deel van volbloeddonors om te zetten naar plasmadonors, omdat daar meer vraag naar is. Dat is overigens in opdracht vanuit VWS (het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, red.), die aangeeft dat er meer plasma nodig is.”

Wat doen jullie eraan om meer donors te krijgen?
“Dat doen we op een aantal manieren. Eén ervan is dus de volbloeddonoren de vraag te stellen of zij geen plasma zouden willen doneren. Daarnaast willen we zorgen voor meer naamsbekendheid in de regio. Als mensen niet van ons bestaan weten, weten ze vaak ook niet hoe belangrijk hun hulp kan zijn en dat is de eerste stap die nodig is om ons daadwerkelijk te gaan helpen. Verder werken we er hard aan om echt een community te bouwen met alle donors. We proberen degenen die langskomen op een goede manier te ontvangen en ze een fijne ervaring te geven. Tenslotte zijn we ook bezig met het kijken naar wat we donors ook terug kunnen geven. Zo hebben we in Den Bosch al een pilot gedraaid met 500 donors om hun cholesterol en hun bloedsuiker te bepalen. Vooral om te kijken of  donors dit een meerwaarde vinden. We zijn dus op veel vlakken bezig.”

Zit er ook nog verschil in de regio’s?
“Ja zeker. Het is erg verschillend per locatie. In Eindhoven, maar eigenlijk in heel Brabant, hebben we een grote spurt in aanmeldingen gekregen toen Thijs Slegers de oproep deed om bloeddonor te worden. Het was heel triest dat hij kwam te overlijden. Zijn verhaal heeft veel mensen geraakt en met zijn oproep heeft hij echt al heel veel mensen geholpen.”

Waarom wordt iemand donor denk je?
“Meestal wordt iemand donor omdat diegene iets meemaakt in zijn eigen omgeving. Bijvoorbeeld een vriend of vriendin die in het ziekenhuis ligt en een bloedtransfusie nodig heeft, dan dringt het vaak pas door dat bloed niet ‘zomaar uit een koelkast gehaald wordt’. Ook wordt het donorschap vaak binnen families doorgegeven, opa/oma, vader/moeder, zoon/dochter. De actie ‘donor werft donor’ is daar een mooi voorbeeld van.”

Het verhaal doet het ‘m dus uiteindelijk?
“Ja, precies. Dus wij proberen ook de verhalen te verzamelen van patiënten en oud-patiënten die door een donor een langer leven of een gezonder leven hebben. Die verhalen delen we op onze website www.sanquin.nl , want het zijn de verhalen die het ‘m doen inderdaad.”

Wat zijn voor jou successen waar je trots op bent?
“Ik ben heel trots op de vooruitstrevendheid van het team, het voorop lopen in ontwikkelingen. Ik denk hierbij aan de pilot cholesterol/bloedsuiker die we hebben gedraaid met donors. Dat zijn hele drukke weken geweest, omdat er ineens veel meer handelingen bijkwamen voor het team. Vanuit onze hoofdlocatie weten ze onze locatie goed te vinden. Als er kennis of ervaring opgedaan moet worden komt men vaak in Den Bosch terecht. Een ander succes waar ik trots op ben is onze hoge klanttevredenheidsscore. Onze donors geven aan altijd vriendelijk behandeld te worden en het fijn vinden hoe ze in de watten worden gelegd. Deze prestatie tijdens drukte betuigt van samenwerking en flexibiliteit binnen ons hechte team, daar ben ik echt heel trots op.”

Is het creëren van een hecht team ook de grootste uitdaging?
“Ja, de uitdaging is het hecht maken en houden van het team, maar er schuilt ook wel een uitdaging in het ondernemen met een hoofdlocatie boven je. Ik heb een visie, waarvan ik denk dat het goed is voor Sanquin Den Bosch, maar ik moet voor bepaalde acties en uitbreidingen goedkeuring krijgen vanuit de hoofdlocatie. Daarmee omgaan kan soms best een uitdaging zijn.”

Nog even iets anders: wat is de meerwaarde voor jullie om hier gevestigd te zitten als bedrijf?
“Allereerst is er altijd voldoende parkeerplaats; dat is voor ons met het komen en gaan van donors én voor onze werknemers heel erg fijn. Verder is het een lichte, overzichtelijke locatie. Wat betreft de BIM vind ik de korte lijnen heel fijn. Als er een probleem is, dan is dat altijd heel snel weer opgelost. Als wij hier uit ons jasje groeien, dan ga ik ook zeker eerst met de BIM praten over de mogelijkheden voor nieuwe huisvesting, want het werkt gewoon heel fijn.”

Heb je nog tips of suggesties voor de BIM?
“Nou, ik vind het creëren van een community, wat de BIM op plekken zoals de Gruyter- en Jamfabriek ook doet, heel erg mooi. Nu zitten er hier in De Vliert al meer ondernemingen met een zorgaspect, dus ik zou het heel mooi vinden als er hier een community rond dat zorgstukje gebouwd zou kunnen worden. Bijvoorbeeld in de vorm van een zorgcentrum, zodat bezoekers hier in De Vliert terecht kunnen voor al hun zorgvraagstukken.”

Wat zou jij willen zeggen tegen de mensen die nog geen donor zijn?
“Donor worden doe je nooit voor jezelf, maar voor een ander. Iedereen die het doet, doet het voor een ander en dat is echt het mooiste wat er is, dus word donor!”